Που βρίσκεται ο Έρωτας...

Το καλοκαίρι είναι η αναμονή του Έρωτα από όλες τις πλευρές της " επιστημονικής λογικής ". Αυτό μεταφράζεται σε μία άφεση στις αισθήσεις και στην παραλλαγή του Νου. Στην Μαγεία δεν υπάρχει η έννοια της λογικής, το ίδιο και στο " μαγευτικό έρωτα " η λογική χάνεται, αν και κάθε λογικό είναι το πως το ορίζουμε εμείς.
Η λογική μας λέει " αρέσω πολύ " όμως πρέπει και να το δείξεις. Είναι κακό αυτό? Είναι μια μεγάλη υποκειμενική συζήτηση που όμως όταν δεν οφείλεται σε ψυχολογικά, ναρκισσιστικά στοιχεία δεν αναιρεί τον έρωτα. Απεναντίας είναι θεμιτό, δηλώνει αυτοεκτίμηση και σεβασμό προς την εικόνα που αναμφισβήτητα είναι ταυτόσημη με την έννοια του εαυτού. Μην ξεχνάμε ότι η παραμέληση της εικόνας είναι ο προθάλαμος της παραμέλησης του εγώ.

Για να γυρίσουμε στο θέμα μας το ερωτικό τοπίο έχει σχέση με την ομορφιά του περιβάλλοντος και της αντίληψης. Πως το αντιλαμβάνομαι και πως το δέχομαι. Τον ορισμό το βάζουμε εμείς καθώς μετρά η δική μας γνώμη και μόνο. Οι απόψεις " μην ερωτοτροπείς είσαι τώρα μεγάλη σε ηλικία " ή " έχεις παιδιά τι θα πει η κόρη σου " και το φρουδικό " έχει οιδιπόδειο ο γιος σου " κτλ είναι δείγματα παρακμιακής ουσίας. Σίγουρα για μια γυναίκα με την φρουδική θεωρία έχει μία " λανθάνουσα ερωτική σχέση με το γιο της " γι αυτό παρουσιάζει μία εσωτερική δυσκολία σε ένα νεαρό άτομο που την φλερτάρει.

Η ουσία της πουριτανικής αρχής έχει πλέον υποχωρήσει γιατί η ζωώδης φύση μας αντιδρά στην ερωτική σκηνή και στην ολοκλήρωση. Δεν υπάρχει Ον χωρίς τον Έρωτα. Ένας μοναχός  - μύστης μου είπε κάποτε " θέλω να ερωτευτώ όμως το πολεμώ ". Αυτός βέβαια το νικά γιατί βλέπει τον έρωτα με την ερμητική φιλοσοφία και την πνευματική θέωση, εμείς όμως δεν μπορούμε να φτάσουμε σε αυτό το θεογνωστικό επίπεδο.
Σε εμάς μένει η σεξουαλική υπέρβαση η νίκη του Σκοπού και η ψυχολογική και οργανική δυναμική. Και βέβαια έρωτας δεν είναι " έχω ερωτευτεί αγόρι από την Θεσσαλονίκη αλλά μένω στην Γαύδο " !!! γιατί τότε μιλάμε για ανάγκη και όχι για ιεροτελεστία.

Θα το πω προκλητικά: Έρωτας είναι να είσαι μαζί με τον άλλον, ανεξάρτητα κοινωνικών κλισέ, μακριά από μίζερες σκέψεις, ταμπού, φευγάτες εντολές, ασημαντότητες, ζήλειες, κτητικότητα ανεπανόρθωτες μνημοσύνες και κυνήγι του παρελθόντος.

Είναι πολύ πιο απλό και ουσιαστικό:  Να εισέρχεσαι μαζί του στην θάλασσα χέρι - χέρι και μην υπάρχει τίποτα. Μόνο το Ένα.



ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ
ΑστροΨυχολόγος