Ξυπνάμε και πρέπει σχεδόν αμέσως, να αντιμετωπίσουμε όλα εκείνα που προσπαθούσαμε να ξεχάσουμε το προηγούμενο βράδυ...κι όμως, είναι ξανά όλα εκεί. Κι ίσως δυσκολότερα. Γι'αυτό ριχνόμαστε με τα μούτρα στις υποχρεώσεις: πλύσιμο, βούρτσισμα, ένα αξιοπρεπές μαλλί, ένα αξιοπρεπές ντύσιμο, κι έξω απ'την πόρτα. Ή και μέσα απ'την πόρτα. Η ουσία δεν αλλάζει.
Δεν μας μεγάλωσαν πριγκίπισσες, κάποιες από μας. Και δε σκεφτήκαμε ποτέ αυτόν τον ρόλο. Ίσως να μας πήρε το τρέξιμο και να μην προφτάσαμε. Ίσως δεν έχουμε και τόση φαντασία, ποιος να ξέρει...πάντως ούτε πριγκίπισσες μας είχανε, ούτε εμείς μας είδαμε έτσι. Και δε μας ένοιαξε ποτέ. Είναι καλύτερα να είσαι ελεύθερη να κάνεις αυτά που θες. Και μια πριγκίπισσα, αν θέλουμε να λέμε την αλήθεια, δεν είναι.
Να που όμως κάπου στην πορεία είδαμε κάτι άλλο: κάποιοι μας αντιμετώπισαν σαν περίεργες, σαν ανίκανες, σαν αναξιόπιστες. Και το χειρότερο; Σαν υπεύθυνες για όλα τα στραβά. Κι εκεί που παλεύαμε να κερδίσουμε τη ζωή μας, μας είπαν μάγισσες. Κι άρχισαν να μας κυνηγάνε. Να μας θέλουν σιωπηλές. Χωρίς φωνή, χωρίς επιθυμίες.Τι δουλειά έχουμε εμείς; Γιατί ανακατευόμαστε εμείς;
Ίσως οι κοινωνία ακόμα να μη θέλει να αποφασίσει τη θέση μας. Κάποιοι θα μας κυνηγάνε, ίσως, για πολύ ακόμα.Όπως κάποτε, που αν κάποια γυναίκα ζούσε μόνη, ή απλά δεν τη συμπαθούσε κάποιος, την κατηγορούσε για μαγεία και την οδηγούσαν στην πυρά. Ίσως και τώρα, παρόλο που πυρά δεν υπάρχει, εύκολα κάποιος μπορεί να κατηγορήσει μια γυναίκα για, αρκεί να μη συμφωνεί μαζί της.
Κι εμείς, ούτε μάγισσες ούτε πριγκίπισσες, συνεχίζουμε να ξυπνάμε κάθε μέρα, αντιμέτωπες με τόσα, να κερδίζουμε και να χάνουμε μάχες, και ξανά από την αρχή, προσπαθώντας να μη δίνουμε σημασία στα στερεότυπα, προσπαθώντας να μην επηρεαζόμαστε από τις γνώμες των άλλων...προσπαθώντας να μην είμαστε τίποτα άλλο από τον εαυτό μας.
Ο κόσμος έχει υπάρξει σκληρός με τις γυναίκες. Αλλά οι γυναίκες αποδειχτεί πολύ σκληρές για να το βάλουν κάτω.
Αφιερωμένο σε όλες.
REINA STARS.
